سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
شب 13ام! قصه ی اولین ستاره!
یکرزمنده
شنبه 87 شهریور 23
ساعت 7:28 عصر
| نظر

شب 13ام!

قصه ی اولین ستاره!

سلام هی حتی مطلع الفجر و این قرن، قرن غلبه مستضعفین بر مستکبرین است

قصه ی ستاره!

و آسمان ستاره را چه تنگ گرفته در بغل

ستاره را چه می شود مگر

چه اخم کرده ای به ما

و تلخ گشته نور روشنت

و سایه ات چه سرد ، چو نورهای سرد قهر های تو

دوباره قهر کرده ای ستاره از کدام خبط من ،به من

کدام خبط من ؟!

من آن سیاهی ام که شب به شب برات قصه آروم

به اشک و آه و نای نی و یا که بزم گویمت

ز خنده ها و ناز ها ، اشاره ها و رازها

من آن سیاهی ام که شب به شب همه به خواب مست می شوند

و هیچ کس برای تو صدا نمی کند

ترانه یا که شعر های سوزناک و آهگین نمی دهد سری و

سر به تو نمی زند منم تو را همیشه قصه گو

تو اخم کرده ای به من !

به من که تا سحر برای تو

چو مرغ شب نشین هر قفس

صدا کنم ، ترانه سر دهم

به من که هر زمان به ابر غمزه می کنی

به خیسی سکوت چشمهام برات گریه می کنم !

و یا که از تو من سرایم آنچه دیده ام

برای آنکه می ندیده ات

-تو را و نورهات را

نمی تواند از تو یا که نورهات حرفها زند !

مقابله مکن به ما ، ز ما دور تر ز این مشو

به سیر دورتر به کهکشان دیگری مرو

که عمرم من کم است کمتر از 3سال و 10 دگر

دلت به حال چشم تار من

به حال زار من

به حال دست من که از تو می شود به رقص

به حال پای من که هر کجا رود تو را سراست

به حال فکر من ز تو خمار تر ز هر شبست و

- و جز تو نیست در سرش

به حالِ حالِ ما که ایچنین گرفتی اش

به حال روح خسته ام که از زمانه زود قهر می کند

به حال جسم من خمیر و خورد می شود سریع

به رحم

 

نه

اصلاً به حال خود

که من روم دگر کسی چنین تو را صدا نمی زند

.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!........................... برای تو

چه اشتباه خنده دار و تلخ

آمدم به هوش

آمدم به حال

-نگفته بودمت به من نخند ، که خنده ات مرا سبک سرم نموده

دو شب ز حال قبل تر ،

که شعر دیگری برات خوانده بودم از سکوت و غم

ز دور های شهرعاشقان "راست باز و پاک باز"....

دگر به روی من مخند

ز این سبک سری مرا ببخش

...

و آسمان ستاره را چه تنگ گرفته در بغل

ستاره را چه می شود مگر

دوباره خنده رو شدی ستاره

وه چه خوب شد تو خنده رو شدی

نکته:

1- رفقایی که از پری پرسیدند: اسم ها و رسم ها تصادفی و خیالیست! شاید روئیایی ! شاید از نوع صادقش!!!!

2- همین طور قصه ی ستاره! من با آسمون رفیقم، با ستاره ماه و خورشید و کاش با آسمونی ها! ستاره! مجموعه ای بود که همه اش را آتش زدم به جز این یکی را ، چون هرگز ازش خوشم نیامد! البته هنوز باقیش یادم است! انگار آتش به جانم زدم!

4- از رمضان یه چندتا جمله ناب از بی بی سلام الله گیرم اومد شاید فردا شب بشرط حیات

5- نکته ی تلخ:

رفقا فقط نمایشگاه رو نبینید، اون سفری رو که با این همه آب و تاب ازش نوشتید و به ادعای خودتون خیلی خوب توسط شما و اونا! مدیریت شد هم یادتون باشه! من که اون سفر رزقم نشد! اما یادتون باشه باهم قرار گذاشیتم قبل از غیبت صلوات بفرستیم! امروز انگار یادمون رفت! کاش قبل از در رفتن از کوره به یه عملکرد کلی نیگاه می کردید! نه چند اشتباه بچگانه! که همه ی ما تو کارنامه هامون از اونا داریم! اگه به از کوره در رفتن بود من هم باید از کوره در میرفتم چون بعضی از رفقا تخفیف رو بجای 20درصد 80درصد داده بودن! اما به فضل خدا مدیریت شد! حتی مبلغی رو هم به مجموعه دادم واسه هزینه هایی که رفقا شخصا داده بودن!

به هر حال نقد با تخریب فرق فوکوله! هر کس رو که خواستی نقد کنید ، برای اصلاح مجموعه جدید نقد کنید! و حداقل از نقد شونده هم بخواهید برای دفاع از خودش فرصت داشته باشه! نمی دونم

به هر حال حیف روزای این ماه مبارک که ما بعضی وقتا مجبوریم یه جور دیگه صرفش کنیم!

همین






شب 12 ام! قصه ی پری!!
یکرزمنده
جمعه 87 شهریور 22
ساعت 11:0 عصر
| نظر بدهید

 

شب 12ام!

قصه ی پری!!!!

سلام هی حتی مطلع الفجر  و این قرن، قرن غلبه مستضعفین بر مستکبرین است

راستش امروز روز عجیبی بود!

سعی کردم خودمو از بعضی سرگردونی ها و حیرت ها بیرون بیارم!

یکی از سخت ترین کاها و تصمیم های زندگی ام رو هم امروز گرفتم! با اینکه عمیقا ناراضی بودم، اما کاری رو که داشتم می کردم واسه مخاطبش انگار ناراحت کننده بود! و من احساس کردم کاری که دارم می کنم واسه کسانی دردآور و ناراحت کنندس! به هر حال  تا ببینیم خیر و قسمت چی هست!

بگذریم!

داشتم تو نوشته ها می گشتم که رسیدم به یه فولدر که سالها قبل  نوشته هام رو اونجا ذخیره می کردم!و قصه ی پری  رو دوباره خوندم! گفتم شاید شما هم بدتون نیاد  طولانی نیست!  اما شد قصه ی خیلی ها!

 

 

پری

+وقتی به شهر رسید گازهای سمی که از انفجار بمب شیمیایی در فضا پراکنده شده بودند، کار خودشونو به نحو احسن انجام داده بودند، فقط می تونستی در اطراف جسم هایی بی جان رو ببینی که شاید لحظاتی قبل در زیبا ترین شکل ممکن ،از زندگی لذت می بردن .

به امیدی ناامید داشت دنبال کوچک ترین نشانه ای از زندگی می گشت که احساس کرد یکی گوش حس ششمش رو گرفته و داره می کشونه سمت یه کوچه.

قبل از اینکه فرصتشو پیدا کنه ، مادری بچشو بغل کرده بوده و می خواسته به طرف دشتی که سالها نگاهش رو به مشرق خشک شده  فرار کنه .

تو بغلش یه چیزی مثل یه «پری» - که قرار بود بعداً عروسیشو تو همون محله بگیرن – رو به دشت می خندید و چیزی می گفت. ماسکشو در آورد تا ببینه که فرشته کوچولو چی میگه ، گوششو برد نزدیکتر «پری» آروم بهش گفت : به نظرت دشت پشتشو به شرق نکرده ...

 

++دخترک دست عروسکش رو گرفت و با خوشحالی از شیرنی فروش خداحافظی کرد.

سمت خونه اونقدر سریع می دوید که وقتی زمین خورد تمام بستنی شکلاتی که خریده بود به پیرهن سفیدش مالید.

به خودش گفت که باید از در پشتی برم تو خونه و خودم لباسمو عوض کنم، چون مامانی می خواد واسه معالجه بره مسافرت – اون نمی دونست واسه چی مامانی مرتب سرفه می کنه و صداش مثل آدمی می مونه که 10 ساله داره می دوه - و وقت  نداره لباسمو عوض کنه .

وقتی اومد از سر کوچه مخفیانه رد شه و از کوچه پشتی وارد خونه بشه دید آدم های زیادی یه چیزی – مثل جعبه ای که وقتی عروسکشو خریده بود توش بود – رو تو ماشین می گذارن،

لباس همشون سیاه بود و بابایی داشت گریه می کرد !!!

دخترک اون روز نفهمید که توی اون جعبه چی بود و بابایی واسه چی داشت گریه می کرد؟

چرا مامانی وقتی مسافرت می رفت ازش خداحافظی نکرد؟

راستی الان چند سال از اون روز می گذره ، ولی مامانی برنگشته !

 

+++با سن کمی که داشت ، دانشجوهای سال اولی باورشون نمی شد که اون باید پایان نامشو هر طور که هست  سر یه ماه تحویل بده و ازش دفاع کنه .

یه اشکال کوچیک هم وجود داشت ، خجالت می کشید عنوان ژیگولی پایان نامه ی تخصصشو  رو تو تراکش بنویسه « پری و دشتی رو به شرق!» ، اونم برای بررسی عواض گازهای شیمیایی بر روی محیط طبیعی و انسان!.

نمی دونست واسه چی مامانی آرزوشو اینطوری می خواد برآورده کنه، آلان چند شبِ که خواب مامانی رو می بینه که تو یه کوچه ی خاک و خلی به سمت یه دشت خوابیده و تو بغلش یه چیزی مثل یه «پری» رو به دشت می خنده و چیزی می گه.می خواست سر در بیاره که فرشته کوچولو چی میگه . «پری» آروم بهش گفت : به نظرت دشت پشتشو به شرق نکرده ... در حالی که خورشید اینجاست ! در آغوش من !!

 

 






آقا مرتضی و حرف دل!!!!
یکرزمنده
پنج شنبه 87 شهریور 21
ساعت 11:24 عصر
| نظر

شب 11ام!

آقا مرتضی و حرف دل!!!!

سلام هی حتی مطلع الفجر  و این قرن، قرن غلبه مستضعفین بر مستکبرین است

 

گاهی هست که آدم دلش می خواهد فارغ از همه اعتباراتی که مصلحت اندیشی عقلایی ایجاب می کند ، حرف دلش را بزند و " حرف دل" یعنی آن حرفی که بیش از همه مستحق است تا آن را به حساب خود آدم بگذارند.

چرا که وجه حقیقی هر کس دل اوست.

تو می توانی مانع شوی از آنکه انعکاس احساست در چهره ات ظاهر شود، اما در قلب ممکن نیست .

نمی شناسم کسی که بتواند جلوی انعکاس وجود خویش را در اینه قلبش بگیرد.

قلب خلاصه وجد آدمی است.

از  شهید سید مرتضی

نکته

این متن به صورت کاملا تصادفی رزقم شد

رزق حلالی بود

و

.............................................................اما

امروز عصر کاملا دیوانه شدم!

قرار بود یکی از رفقا "بله" رو بگه؟!! و بیاد تو میدون!

رفتیم پیشش!

قرار شهر زنده ها بود.

زل زد تو چشم جماعت و گفت  نه!

به همین سادگی!

خوب آدم یه وقتایی کم میاره

منم نه گذاشتم و نه برداشتم رفتم سراغ خودشون

گفتم خجالت نمیکشید مارو همینجوری ول کردید به امون خدا!

معرکه جنگم هم که انگار معرف حضورتون نیست!

لشکر هم  شد گردان   گردان هم شد  دسته     یه محاصره دیگه  دخل این دسته هم بیاد خوبه  خیالتون راحت شه!!

شما هم که شدید تماشاچی ! مثه خیلی از تماشاچی های دیگه!

گفتم نیاید پای کار باهاتون قهر می کنم ها!!!!!!!!!!!!!!!!!!

قرار مون این نبود، کار سخته بمونه واسه ما!!!

الانم جنگه مگه نیس  کلی هم سخت تره!

خیلی گفتم!!! احتمالا اونا هم خیلی گفتن!!! خوب الان چند وقتی هست "کر" شدم!

به بقیه هم گفتم من از دست اینا شاکی ام! بعضی ها خندیدن ! بعضی هم نخندیدن

گفتن تو خودت مشکل داری!

شاید !

تو راه برگشتن نزدیک بود برم زیر یه ماشین خیال همه راحت شه!! نشد که بشه!

انگار هنوز ما رو یادشونه

نه ما رو یادشون

میخوان ببینن چن مرده حلاجیم

اما نمی دونم چرا    زردی رو  سرخی  سرو   سفیدی مو  رو نم یبینن   حلاج انگار قدیم  شاخ و دم داشته بنده خدا!!!

انگار باید  بیل رو بندازیم یه ور   و  خودمون هم اونو   غش کنیم!!!!

اما حاشا!!!!

ولی  انکار باید  خیلی بیشتر از اینا   عظم البلا رو خوند

خودش هم میبینه!! میبینه

نکنه آقا جون  ما از اون دسته از سربازاتیم  که  مایه آبرو ریزی و ... ایم  می خوای  دکمون کنی!!!

اما   به هر حال  دل ما رو بردی  !   چاره ای هم نیست  فقط  شرمنده ایم  که جزء  لوازم بلامصرف شما  ایم و مایه  ....

شرمنده!

ا2آ