قلمک

امشب رفتیم و خواستیم شبمان را با شهدا روز کنیم، درب بسته بود...

برگشتنی کنار خیابان هی نوشته بودند توقف ممنوع و اصلا نمی شد ایستاد و نگاهی به آتش بازی وسط شهر انداخت...
بدنبود اگه میشد به روزهایمان یک تیکتی نشانه ای تابلویی چیزی می زدیم و رویش می توشتیم توقف ممنوع بسمت ظهور حرکت کنید...

این شب عیدی دلم بیشتر برای رسول خدا تنگ شد، که فرصت نداشتند برای آینده انقلاب جهانی شان نیرو سازی کنند و مشرکان نامرد با جنگ ها و فشارهای فراوان ایشان را در فشار سختی می گذاشتند و خصوصا در احد که جمع زیادی از عناصر اصلی انقلاب ایشان را دشمن حذف فیزیکی کرد...

عصاره اش شد علی علیه السلام، که ایشان هم یکه و تنها به جایی رسید که برای دوام انقلاب جهانی، ناچار تلخ ترین حکم و کار زندگی را ...

بعد از25سال از غیبت علی علیه السلام، ایشان در جامعه ی بظاهر اسلامی ظهور کردند و در این مدت با استفاده از نیروهای زبده ای که تربیت فرموده بودند، بنا را بر اصلاح امور گذاشتند، اما استکبار باز هم چاره را بر مشغول کردن حاکم اسلامی به فتنه کرد تا ضمن در گیر کردند ایشان، در جنگی مثل صفین هسته های فکری و عمق استراتژی علی علیه السلام را حذف کرد و بعد از مدتی علی گفت این عمار این... و بعد به غیبتی بسیار طولانی رفت که تا کنون بشر از حضور ایشان محروم است...

مهدی فاطمه چند نفر نیرو دارد تا با کمک او بتواند نظام اسلامی را در عالم برپا و کفر و الحاد و استکبار را برچیند...

ما تا چه اندازه خود را آماده میدانیم که اگر گفتند او دارد می آید، خود را رزمنده ای در صف سربازان او ببینیم و نه در صف...

چقدر شده او هم مثل جد غریبش علی علیه السلام غریبانه در صف جماعت کنار بوده و در خیابان به ما سلام داده و ... هیهات از ما...

چقدر شده که ایشان مثل یوسف علی نبینا و آله و علیه السلام از گناهان ما در گذشتند و...

پ.ن:

بدجور دلم میخواد از ظهور "خیلی نزدیک است" بنویسم و زیرآب اسمش تا محتوایش را بزنم... اما ضرورت آرامش چیزی دیگر ایجاب می کند...

یک جایی هست که پشتش ضریح مقدس قرار دارد... جلویت یک دیوار که تا 2متری سنگ مرمر و بعد آینه کاری دارد...

خیلی ها را دیدم که سرشان را پایین می اندازند و سرشان را می گذارند روی این دیوار و با رضای آل محمد علیه السلام حرف می زنند... فقط باید مواظب بود که به بالا نگاه نکرد، که توی آینه خود را ندید!

رندانه ترین حات این پیر زمانیست یک دست به می دارد و یک دست به دامان تو ساقی...

این هم یک طلبه بانکی!

راز 7!

مسابقه 4321 رو تماشا میکردم، و تمثال! های هنرمندان معاصر ...

اینکه آدم هی میگردد دنبال ایراد خوب خوب نیست، اما حرص آدم را در می آورند وقتی هی میگردی دنبال یک عکس 3در4 از یک نفر تئوریسین و آدم حسابی توی این سینمای ناقص الخلقه مملکت .

بماند که چقدر برنامه ی جیرانی حرف و حدیث لازم دارد که از آن بنویسی و ...

من نمیدونم لیلا حاتمی بیشتر به هنر خدمت کرده یا سید مرتضا آوینی... نه جان من شما بگو... کدوم رو باید توی رسانه ملی تبلیغ می کنند...

بعد هی به مصطفا میگم حیف وقت که داری واسه این نونهالان رسانه ملی میگذاری...

ول کن بیا بریم یه جایی بیل بزنیم توی مخ یه جماعتی که بیل به مغزشون اثر کنه...

از این ریش قشنگا چند نفری کوچه ی ما رو دست گرفتن دران برای صاحبمون ریسه می زنند... خوش بحالشون که ریشه دارن...

پ.ن:

بعد از نماز مغرب بخونید بسم الله الرحمن الرحیم.لاحول و لاقوه الا بالله العلی العظیم.... 7بار.

آدم ها گاهی اسیر می شوند،

توی لغتنامه نگاه نکردم ولی به نظر میرسه اسیر به کسی گفته میشود که در جنگی شرکت می کند و در آن جنگ به دلایلی گرفتار دشمنی می شود که داشته با آن دشمن می جنگیده.

دست و پایش را به بند می کشند و آن را به اردوگاه می برند و هر کار که دلشان بخواهد می کنند. حالا توی کنوانسیون های مختلف هر چی که قبلا دلشون خواسته نوشتند باشه.

حوصله نوشتن ندارم، اما اللهم فک کل اسیر!

29سال گذشت، بیا حاج احمد دلم تنگ توست...

خاک بر سرم که

پ.ن:

-امان از آدم هایی که اسیر چیزهای کوچکی می شوند به کوچکی سکه طلا.

امان از وقتی که آدم توی خودش اسیر می شود.

امان از وقتی که آدم باعث می شود کسی اسیر او باشد، که او از خودش آزاد شود تا او هم بیاید...

-چقدر گفت دنبال مصادیق نباشید، بگردید ببینید کار کجا معطل مانده، چقدر به این ره بر عشق می ورزم...

می فرمود: آنچه ما در این سید می بینیم، خیلی بالاتر از آن سید است...

-چقدر شیرین گفت که مثل برادران یوسف نزد ماست و ما ...

یا ایها العزیز مسنا و اهلناالضر...